بگذارید بطور خلاصه عرض کنم: مردانی که طول انگشت اشاره آنها بلندتر از انگشت انگشتری است، کمتر از سایرین در معرض ابتلا به سرطان پروستات قرار دارند! عجیب است، اما این نتیجه پژوهشی است که اخیرا در مجله بریتانیایی سرطان (BJC) منتشر شده است.
بر پایه این تحقیق که بر روی حدود ۵۰۰۰ نفر فرد مبتلا و سالم انجام شده و در آن الگو و طول انگشتان دست مورد مطالعه قرار گرفته است، در بیش از نیمی از مردان انگشت اشاره کوتاهتر از انگشت انگشتری است و در حدود ۱۹% آنها نیز طول این دو انگشت تقریبا برابر است. این دو دسته از نظر احتمال سرطان پروستات در یک حد قرار دارند اما آنهایی که انگشت اشاره بلندتری دارند، در سنین بالای ۶۰ سال حدود ۳۳% و در سنین زیر ۶۰ سال تا ۸۷% کمتر از بقیه دچار بدخیمی های پروستات میشوند.
بقیه در ادامه مطلب
به نظر نامربوط می آید! اما پژوهشگران توجیهی برای این تحقیق و نتایج به دست آمده دارند، آنها می گویند سطح هورمونهای مردانه در یک جنین بر میزان رشد انگشت اشاره او تاثیر دارد، یعنی هرچقدر میزان هورمونهای مردانه یک جنین پسر بالاتر باشد، انگشت اشاره او کمتر رشد خواهد کرد. با توجه به اینکه ژنهای خاصی هم رشد انگشتان و هم تکامل اندامهای مردانه را کنترل می کنند، این استدلال منطقی به نظر می رسد.
خانم ریپون (سرپرست تحقیقات خیریه سرطان پروستات انگلیس) می گوید: در حال حاضر تشخیص فوری سرطان پروستات ساده نیست و ما آزمایشات دقیق و آسانی در دسترس نداریم، بهترین چیزی که داریم PSA (یک نوع تست خونی پروستات) است که تنها نشان می دهد که پروستات یک چیزیش شده و دقیقا نشان نمی دهد که این چیز یک سرطان است یا نه. حال اگر ما روشی به آسانی “نگاه کردن به انگشتان” را بتوانیم در کنار سایر امکانات مدنظر قرار دهیم، یک قدم به جلو برداشته ایم. (نقل به مضمون)
توضیح: ارتباط طول انگشت اشاره با سطح هورمونهای جنــسی یک بحث رایج و پر مناقشه در برخی محافل علمی است، مثلا برخی منابع اعلام کرده اند که انگشت اشاره بلندتر در خانمها با افزایش احتمال باروری و افزایش احتمال برخی سرطانها همراه است و در مردان با افزایش احتمال ناباروری. به هرحال تمام این آمارها تنها مطرح کننده احتمال هستند و هیچ تشخیص قطعی را ثابت نمی کنند.